به نام خدا
قبلا اشاره شد که حداقل علی الظاهر در بین ادیان سامی-ابراهیمی-وحدت احکام و فقه زیاد است و هیچ فرقه ای حق مسخره کردن شرایع طرف دیگر را ندارد چون شبیه آن را نیز ممکن است خودش داشته باشد.در مورد نه فقط ادیان توحیدی بلکه تمام ادیان جهانی چون بحث وجود نسل پیامبران و خط واحد تمام پیامبران وجود دارد و این موضوع مصداق دارد که اگر پیامبران در آن واحد در یک نقطه زندگی می کردند حتی سر سوزنی اختلاف نداشتند چون کارشان فقط برای یک خدای احد و واحد بوده است.در اینجا ما موضوع واحد داریم و با توجه به امانت می توان خط سیر تعیین کرد .واژه امانت مهم است.اما حالا از یک جنبه دیگر هم نگاه کنیم اگر در یک فرقه -حداقل ظاهری-حتی با یک نام باشند اما از اصالت برخوردار نباشند حکم چیست.جواب ما اولین حادثه بعد از هجرت است یعنی مسجد ضرار.یعنی مسجدی که در آن هدف خدا نباشد و ذکر خدا در آن نباشد نه تنها به درد نمی خورد بلکه مضر است و شخص پیامبر دستور به تخریب آن می دهد.اصالت متعلق به خود آ است خدا ساختنی نیست و خودش خودش را به ما می شناساند یک قانون دیگر قانون شباهت و منبع است یعنی خاندان بدون انحراف و مطهر یک شاقول در تمام تاریخ از قبل از آدم و تا بعد از قیامت است و هرکس هر چقدر به این خانواده از نظر تبعیت بیشتر باشد بیشتر شیعه خواهد بود.حضرت امام خمینی (ره) با توجه به قانون لباس همین موضوع را ذکر کردند و گفتند ما از لباس دفاع نمی کنیم و حتی من را هم اگر به من اعتراض کنید اعتراض به خدا نیست اما اگر هدف اعتراض به صاحب اصلی لباس و خود اصل ت باشد قضیه فرق می کند و آنگاه مخالفت با دین است.امام خمینی (ره)فرمودند که یک شخص فاسد می تواند بوی تعفنش دنیا را بگیرد.
نکته خیلی خیلی مهم：ولی فقیه فقط یک وکیل ساده از طرف امام زمان(عج) نیستند بلکه عصای دست حضرت اند پس در نتیجه خط قرمز کاملا مشخص است یعنی نظام و حریم ولایت نباید هرگز مورد سر سوزنی خدشه شود و اینها همان حریم ولایت رسول خداست. تمام والسلام
پاورقی：بین نفاق و ریا با تقیه نیز تفاوتهای بنیادین وجود دارد.
درباره این سایت