یک بار بیا نام مرا ساده صدا کن
سهم دل و دنیای مرا با هم ادا کن !
دیدی اگرت پاسخی از مهر نیامد
از خویش مرا تا ابدالدّهر جدا کن ،
بد در خفقانم نفسم سخت گرفته
یک بار بخندانم و این بغض رها کن ؛
من یخ زده ی اخم توام، باز به لبخند
سرمازدگی های مرا خوب دوا کن
دیدی که بدی کردی و نادیده گرفتم؟!
من هیچ، به اندازه ی انصاف حیا کن!
بیخود تو مرا از دل وابسته نترسان !
اصلا به تو چه؟ سهم مرا جام بلا کن ؛
زشت است نخواهی و من اصرار کنم نه ؟
باشد برو، این دل به جهنّم، تو صفا کن !
#مریم_صفری
درباره این سایت